- ترسن دله
ترسو بزدل
معنی ترسن دله - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ دِ)
لغت نامه دهخدا
هراسان. بیم زده. خائف. آنکه دلش ترسیده باشد:
چو از خنجر روز بگذشت شب
همی تاخت ترسان دل و خشک لب.
فردوسی
چو از خنجر روز بگذشت شب
همی تاخت ترسان دل و خشک لب.
فردوسی
(تَ / تُو سَ دِ)
لغت نامه دهخدا
سخت دلی. (ناظم الاطباء). بدخوئی. ناسازگاری:
ز توسن دلی گرچه با کس نساخت
نوازندۀ خویشتن را شناخت.
نظامی
ز توسن دلی گرچه با کس نساخت
نوازندۀ خویشتن را شناخت.
نظامی
(تَ / تُو سَ دِ)
لغت نامه دهخدا
سخت دل. که دلی ناآرام و پرخشونت دارد:
توسن دلی و رایض تو، قول لااله
اعمی وشی و قائد تو شرع مصطفی.
خاقانی.
رجوع به توسن و دیگر ترکیبهای آن شود
توسن دلی و رایض تو، قول لااله
اعمی وشی و قائد تو شرع مصطفی.
خاقانی.
رجوع به توسن و دیگر ترکیبهای آن شود
(تَ سَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه ترس و خوف دارد. (از ناظم الاطباء). خائف. ترسکار: گفتند چونست که ما هیچ ترسنده نمی بینیم، گفت اگر شما ترسنده بودی... (تذکرهالاولیاء عطار) ، جبان و کم جرئت. (ناظم الاطباء) :
ز دانا بود شاه با ترس و باک
ز ترسنده مردم برآید هلاک.
فردوسی.
بترسید شیروی و ترسنده بود
که در چنگ ایشان یکی بنده بود.
فردوسی.
کند هر یک آیین ترس آشکار
نیاید ز ترسندگان هیچ کار.
نظامی
ز دانا بود شاه با ترس و باک
ز ترسنده مردم برآید هلاک.
فردوسی.
بترسید شیروی و ترسنده بود
که در چنگ ایشان یکی بنده بود.
فردوسی.
کند هر یک آیین ترس آشکار
نیاید ز ترسندگان هیچ کار.
نظامی
بددل، بزدل، ترسو، خایف، کم دل، متوحش، هراسان
متضاد: نترس، بی پروا
متضاد: نترس، بی پروا